“Piekielna Walka” z 1999 roku to jeden z tych filmów z Jean-Claude Van Damme, w który byli zaangażowani odpowiedni ludzie, którzy wkładają w swoje projekty serce. Jest to ostatnia produkcja reżysera John G. Avildsena, który stworzył takie klasyki jak “Rocky” (1976) oraz “Karate Kid” (1984). Na pokład został wciągnięty również Bill Conti, który był autorem ścieżek dźwiękowych do wyżej wymienionych tytułów. To światowa czołówka. Do tego zaangażowano do obsady znane twarze – Pat Morita (“Karate Kid”), Danny Trejo (“Maczeta”), Vincent Schiavelli (“Uwierz w Ducha”), czy Gabrielle Fitzpatrick (“Przyjemniaczek”) i wielu innych. Nasuwają się pytania. Co się stało, że na tej produkcji oklapł kurz? Co się stało, że została zapomniana i nie wiele osób ją widziało? Myślę, że znam odpowiedzi.
Owacja na stojąco, czyli zniszczone dzieło Avildsena.
Zdjęcia do “Inferno” były realizowane ze szczególną starannością przez okres dwóch miesięcy, w środku lata 1998 roku. Scenariusz napisany przez debiutanta Toma O’Rourke nosił tytuł “Księżyc Kojota” (“Coyote Moon”) i przez cały okres realizacji produkcji trzymano się tego tytułu. Film, który reżyserował John G. Avildsen był ambitnym kinem akcji, niejednoznacznym, życiowym i głębokim, w dodatku ocierającym się o mistycyzm i sens życia. Właśnie taki film powstał. Doszło do pokazu testowego, na którym widownia była zachwycona, a seans zakończył się owacjami na stojąco.
Może nie wielu z Was zdaje sobie z tego sprawę, ale takie sytuacje zdarzają się naprawdę rzadko. Avildsen wspominał, że owacje na stojąco widział tylko po seansie “Rockyego”. Także wszystko wskazywało na to, że ostatni film reżysera tak kultowych tytułów będzie… przynajmniej bardzo dobry. I tak by było, gdyby nie Jean-Claude Van Damme. Aktor miał wtedy tendencję spadającą, a jego filmy kinowe okazywały się klapami finansowymi, zwłaszcza “Uniwersalny Żołnierz: Powrót” (1999). Jak to się mówi – tonący chwyta się brzytwy i JCVD właśnie tak zrobił. Postanowił całkowicie przerobić koncepcję “Księżyca Coyota” na bardziej komercyjną, łatwiejszą w odbiorze. Także na zadane powyżej pytania właśnie macie odpowiedź. Avildsen nie podpisał się pod filmem, widnieje za to na napisach końcowych. Zniszczono jego dzieło i jego wizję… i właśnie to do nas trafiło na rynku VHS pod zmienionym tytułem “Inferno” lub “Desert Heat”.
Film opowiada historię Eddiego Lomaxa (Jean-Claude Van Damme) – weterana, który na swoim motocyklu przemierza pustynię, żeby docelowo zachlać się w jakimś małym miasteczku. Zostaje napadnięty, a chęć zemsty nadaje mu chociażby na chwilę jakiegoś celu w życiu.
Przerobiony film przez Van Damme’a jest solidny.
“Piekielna Walka” jest solidnym filmem, z fajnym małomiasteczkowym klimatem, z kilkoma dobrymi dialogami i świetnie dobraną obsadą. Nie wspominając o kilku mocnych kopnięciach na mordę, kilku zabawnych akcentach i rewelacyjnej muzyce. Wszyscy aktorzy wymienieni w pierwszym akapicie dali radę i miło się na nich patrzyło. Czuć było jednak, że czegoś w tej produkcji brakuje. I tak faktycznie jest, film został przez JCVD mocno skrócony, sceny powycinane, przemontowane, a całe wizja reżyserska, żeby film był głęboki poszła dosłownie w pizdu.
Wielka szkoda, wiem, że Avildsen do końca życia uważał, że miał w ręku perełkę. Podobno oryginalna kopia filmu nadal tam gdzieś jest, ale czy po śmierci reżysera ktoś się do niej dokopie? Bardzo bym chciał. Do nas trafił po prostu solidny film, mało kto go widział, bo dystrybutor odmówił premiery kinowej po strasznej lipie jaką zrobił “Universal Soldier: The Return”. Produkcję oczywiście polecam, bo warto zobaczyć, a nawet warto do niej wrócić.
Ocena: 6,5/10
