Cynthia Rothrock to tak naprawdę Cynthia Ann Christine Markowski. Myślę, że jej polskie nazwisko nie jest przypadkowe. Urodziła się 8 marca 1957 roku w małej miejscowości Wilmington w Delaware w Stanach Zjednoczonych. Jest przede wszystkim jedną z najbardziej cenionych artystek sztuk walki. Wystąpiła w kilkudziesięciu produkcjach filmowych i stała się kobiecą ikoną gatunku filmów o mordobiciu, zajmuje się również produkcją. W 1983 roku została wprowadzona do Galerii Sław czasopisma Black Belt Magazine.
Jest znana z filmów “karate”. Na początku swojej kariery występowała w Hong Kongu w kilku produkcjach, które po latach stały się klasykami gatunku. Mam na myśli przede wszystkim “Zwariowany Pociąg” (1986), “Poza Prawem” (1986), czy rewelacyjny “Bez Odwrotu 2: Szalejący Piorun” (1987). Wielokrotnie jej partnerem filmowym był Richard Norton, ale sama uważa, że najlepiej jej się współpracowało tworząc sekwencje walk z Yuen’em Biao. W USA zagrała między innymi w takich hitach video jak dwie części “China o Brien” (1990), “Waleczna Dama” i “Waleczna Dama 2” w reżyserii Davida Wortha oraz w trylogii “Pazur Tygrysa” dla Film One Productions.
Laleczka Cynthia Rothrock, czyli urodzona mistrzyni sztuk walki.
Cynthia wraz z rodziną przeprowadziła się do Scranton w Pensylwanii (w tej okolicy mieszkał też Billy Blanks). Kiedy miała 13 lat zobaczyła w lokalnym klubie jak młodzież trenuje karate. Spodobały jej się kimona i postanowiła się zapisać, żeby spróbować czegoś nowego. Już na pierwszych zajęciach została prawie znokautowana. Była jedyną dziewczyną i początki nie należały do łatwych, zwłaszcza, że podczas próby przebicia deski kopnięciem złamała palec. Jak sama wspomina, nienawidziła tych zajęć. Po pięciu miesiącach ciężkich treningów wzięła udział w swoim pierwszym turnieju, w którym brały udział same kobiety od białego do czarnego pasa. Udało jej się zdobyć drugie miejsce. Dzięki temu nabrała pewności siebie i postanowiła rozwijać się w sztukach walki.
Postanowiła, ze chce zostać najlepsza. Rozpoczęła treningi koreańskiego Tang Soo Do i zdobyła czarny pas. Wkrótce potem rozpoczęła treningi kung fu zagłębiając się w poszczególne style. Osiągnęła stopień czarnego pasa w siedmiu dalekowschodnich stylach walki. Zaczęła startować w turniejach mając w głowie jedno marzenie – zdobyć mistrzostwo świata pięć lat z rzędu w formach i stylach. Wygrała 32 turnieje, a później zwyciężyła kolejne 12 w prezentacji stylów z bronią. Pisząc dokładniej, robiła to samo co w podobnym czasie inny wojownik filmowy – Jalal Merhi. Co więcej – osiągnęła swój cel. Przez pięć lat była mistrzynią świata w latach 1981-1985.
Mocne uderzenia w Hong Kongu.
Wróćmy na chwilę, ponieważ tuż przed piątym mistrzostwem świata do Stanów przyleciał ceniony reżyser z Hong Kongu – Corey Yuen. Nie na wakacje, miał konkretną misję. Chciał znaleźć następcę Bruce’a Lee, którego mógłby wziąć do Hong Kongu i zrobić z nim film. Brał pod uwagę tylko mężczyzn, mistrzów sztuk walki, aż do czasu, kiedy na przesłuchanie weszła laleczka Cynthia. Pokazała mu formy, zaprezentowała sparing i walkę z bronią. Yuen był zachwycony, a mistrzyni kung fu podpisała swój pierwszy kontrakt na film z Michelle Yeoh – “Yes, Madam!” (1985).
Kasowy sukces filmu zaowocował podpisaniem kontraktu przez aktorkę na kolejne produkcje. Praca w Hong Kongu była bardzo ciężka i różniła się od tej w USA. Nie było scenariuszy, a zamiast dialogów trzeba było po prostu ruszać ustami, bo na planie nie nagrywano dźwięku, robiono to w post-produkcji. Same sceny walki i wyczyny kaskaderskie były brutalne i Cynthia nie raz oberwała podczas zdjęć, była w szpitalu lub doznała kontuzji. Nie było taryfy ulgowej, nie jeden kaskader był tak połamany, że już nie był w stanie wykonywać swojego fach. Takie brutalne zaangażowanie zaowocowało takimi hitami jak “Zwariowany Pociąg” (1986), “Magiczny Kryształ” (1986), “Poza Prawem” (1986), “Brygada Specjalna” (1988), czy “Dama Reportażu” (1989), które do dzisiaj ogląda się z podziwem.
Rothrock wraca do USA i kręci filmy sztuk walki.
Po powrocie do Stanów Zjednoczonych Cynthia dostała mnóstwo propozycji, ale szybko zauważyła, że praca na planie nie stoi na tak wysokim poziomie jak w Hong Kongu. Pomimo tego udało jej się stworzyć kilka ról, które umocniły jej pozycje i utkwiły w pamięci widzów na całym świecie. W 1990 roku zagrała w dwóch częściach “China O’Brien” z jej przyjacielem Richardem Nortonem i niesamowitym potrójnym kopaczek – Keith Cookiem. Robiła film za filmem i była szanowana przez reżyserów, miała łatkę osoby, która nie gwiazdorzy, nie narzeka na warunki i ciężko pracuje.
Wystąpiła u reżysera “Kickboxera” Davida Wortha w dwóch “Walczenych Damach”, w trylogii “Pazur Tygrysa” z Jalalem Merhi i innymi gwiazdami takimi jak Bolo Yeung, czy Loren Avedon oraz w dwóch częściach “Wściekłości i Sprawiedliwości”. W pewnym momencie jej kariery miała zagrać w wielkim hicie akcji z Sylvestrem Stallone. Do realizacji filmu nie doszło, ale przez to, że podpisała kontrakt to zamknęła jej się droga do powrotu na rynek w Hong Kongu. Dlatego kontynuowała w USA i występowała w niezliczonej ilości filmów na VHS takich jak “Anioł Bezprawia” (1994), “Sworm To Justice” (1996), czy “Manhattan Chase” (2000).
Cynthia się nie podaje i nadal kopie.
Tak jak w przypadku innych gwiazd filmów sztuk walki również i Cynthię Rothrock dopadło zejście na boczny tor po końcu ery VHS. Nie zmienia to jednak faktu, że od 2000 roku regularnie występuje w filmach. Są to jednak C-klasowe produkcje, które trudno zdobyć, bo mają ograniczoną dystrybucję. Wystąpiła między innymi kilkukrotnie u boku legendy kickboxingu – Dona “Smoka” Wilsona w takich tytułach jak “Wirtualny Świat” (2004), czy “Akademia Sztuk Walki” (2015).
Oprócz tego mogliśmy ją oglądać w żeńskiej wersji hitu Sylvestra Stallone pod tytułem “Niezniszczalne” (2014), gdzie pojawiła się w obsadzie obok Brigitte Nielsen. Niestety ta produkcja jak i wiele innych wymarła śmiercią naturalną, przeszła bez echa. Rothrock się nie poddaje, nadal pojawia się na planach filmowych niskobudżetowych produkcji i ma kilka projektów w planach. Jako fan jej ekranowych umiejętności w sztukach walki wciąż czekam na od dawna zapowiadaną “Walczną Damę 3”. Wierzę, że w końcu dojdzie do realizacji tego filmu.
Wybrane filmy:
- Pazur Tygrysa 3 (2000)
- Pazur Tygrysa 2 (1996)
- Waleczna Dama 2 (1993)
- Waleczna Dama (1992)
- Pazur Tygrysa (1991)
- China O’Brien 2 (1990)
- China O’Brien (1990)
- Bez Odwrotu 2: Szalejący Piorun (1987)
- 24 Godziny Do Północy (1985)
- Yes, Madam! (1985)
