Chuck Norris to tak naprawdę Carlos Ray Norris, urodził się 10 marca 1940 roku w Ryan, w stanie Oklahoma. Jest mistrzem sztuk walki, aktorem, producentem filmowym i scenarzystą. Osiągnął olbrzymie sukcesy w Karate, ma też czarny pas w Tang Soo Do, Judo i brazylijskim Jiu-Jitsu. Odbył służbę wojskową w Siłach Powietrznych Stanów Zjednoczonych. Założył całą sieć szkół sztuk walki i był trenerem gwiazd Hollywood. To doprowadziło go do rozpoczęcia kariery aktorskiej. Pierwszy raz pojawił się na planie produkcji filmu Phila Karsona “The Wrecking Crew” w 1968 roku.
Był bliskim przyjacielem Bruce’a Lee, co przyczyniło się do rozkwitu jego kariery. Został zaangażowany do roli złoczyńcy w filmie “Droga Smoka” (1972), a finałowy pojedynek z twórcą Jeet Kune Do jest jedną z najważniejszych i najbardziej charakterystycznych sekwencji walki w gatunku. Wystąpił w dziesiątkach produkcji, a jego sławę umocniły takie tytuły jak “Oko za Oko” (1981), “Mściciel z Hong Kongu” (1982), czy “Utajona Furia” (1982). Zdobył międzynarodową sławę w połowie lat 80-tych za sprawą serii filmów akcji takich jak “Zaginiony w Akcji” (1984), czy “Oddział Delta” (1986). Jeszcze większą popularność przyniosła mu tytułowa rola w serialu “Strażnik Texasu” (1993-2001).
Od lat szerzy chrześcijańskie wartości, ma mocno osadzone poglądy polityczne i udziela się charytatywnie. Jest autorem wielu książek i podporządkowuje swoje życie najważniejszym wartościom życiowym. Jest już na filmowej emeryturze, spędza czas z rodziną i korzysta z każdej chwili. Dla fanów kina sztuk walki jest prawdziwą legendą, a jego życiowa postawa jest godna naśladowania.
Carlos Ray Norris, trudne dzieciństwo przyszłego gwiazdora kina akcji.
Chuck Norris przyszedł na świat w miejscowości Ryan w Oklahomie, tam na farmie spędził pierwsze miesiące swojego życia. Jest w połowie rdzennym Amerykaninem i Irlandczykiem. Dziadek był Irlandczykiem, a babcia czystej krwi indianką z plemienia Cherokee. Jego rodzice to Wilma Norris i Ray Norris. Początkowe lata życia przyszłej gwiazdy sztuk walki byłe pełne niestabilności i przeprowadzek. Wkrótce po porodzie jego rodzina wyjechała do Lawton w Oklahomie, żeby później zmienić miejsce zamieszkania na Wilson, gdzie był dom jego babci.
Nie minęło zbyt wiele czasu jak jego ojciec Ray został wysłany na wojnę, by walczyć z nazistami w Niemczech. Pewnego dnia rodzina otrzymała telegram, że głowa rodziny “zaginęła w boju”. Przez kilka miesięcy domownicy codziennie się modlili o odnalezienie ojca. W końcu się zjawił, okazało się, że został postrzelony w nogę i prawie pogrzebany żywcem w okopach. Niestety wojna spowodowała, że Chuck musiał dorastać z ojcem, który ma poważny problem alkoholowy. Na co dzień był dobrym człowiekiem, ale drobne sytuacje stresowe powodowały, że wpadał w furię.
W wieku 6 lat przeprowadzili się do Napa w Kalifornii, gdzie jego tata dostał pracę w stoczni marynarki wojennej, a młody Norris poszedł do szkoły. Stabilizacja nie trwała jednak długo. Z powodu astmy jego młodszego brata – Wielanda, rodzina przeniosła się do Miami w Arizonie. W końcu rodzina wróciła z powrotem do Wilson, do babci Chucka. Ciągłe kłótnie w domu, które inicjował ojciec spowodowały, że wyjechał sam do Kalifornii. Trudno było im uwierzyć, że kiedykolwiek wróci do domu. Wrócił, a w 1951 roku urodził mu się drugi brat Aaron. Mama pracowała w pralni, żeby łączyć koniec z końcem. Byli tak biedni, że nie mieli nawet zabawek. Dochodziło do przemocy domowej, po czym ustalili, że nie mogą już dłużej żyć z ojcem. W 1956 jego rodzice wzięli rozwód, a rok później mama znalazła nowego partnera George’a.
Służba wojskowa i sztuki walki, czyli Delta Force Norrisa.
W 1968 roku po ukończeniu szkoły Chuck Norris zaciągnął się do Sił Lotniczych Stanów Zjednoczonych. Trafił do obozu dla rekrutów w bazie lotniczej Lackland, w Teksasie. Rok później został wysłany do Osan w Korei. Wojna już wtedy się skończyła, ale napięcie pomiędzy Północą, a Południem było nadal silne. To właśnie tam zapisał się na sztuki walki, a dokładniej Tang Soo Do. Trafił od razu na głęboką wodę, w jego grupie było około 20 koreańskich adeptów z czarnymi pasami. Sesje treningowe trwały po 5 godzin dziennie z pięcio-minutowymi przerwami co godzinę. Chuck tak bardzo wciągnął się w ćwiczenia, że w każdą niedzielę postanowił też brać udział z cztero-godzinnych zajęciach Judo. Po roku był gotowy, żeby przystąpić do egzaminu na czarny pas w Seulu. Zdał, do końca służby wojskowej udało mu się też zdobyć brązowy pas w Judo.
Chuck Norris po powrocie ze służby zaczął brać udział z powodzeniem w licznych turniejach Judo, a wkrótce później otworzył pierwszy klub Karate w jednej z sal treningowych bazy wojskowej. Często prowadził pokazy Karate, a pierwszą oficjalną szkołę założył w Torrance, na przedmieściu Los Angeles kilka lat później. W 1964 roku szkoła rozrosła się do tego stopnia, że mógł już zatrudnić kilku instruktorów do prowadzenia zajęć. Był to czas, w którym zaczął regularnie brać udział w Międzynarodowych Mistrzostwach Karate. Zdobył tytuł i tym samym stał się najlepszym zawodnikiem na świecie. Bronił go przez sześć lat z rzędu przechodząc później na emeryturę niepokonany. Mniej więcej w tym samym czasie poznał Bruce’a Lee.
Przyjaźń z Bruce’m Lee, kariera aktorska.
W 1972 roku otrzymał telefon od Lee. Jego dwa poprzednie filmy odniosły ogromny sukces w Hong Kongu. Bruce zaproponował Norrisowi rolę w jego nowej produkcji “Droga Smoka”. Zrealizowali ten film, dzięki temu Chuck wszedł na dobre do branży, a jego nazwisko stało się bardziej rozpoznawalne. Ich walka w Koloseum jest jedną z najlepszych ekranowych bijatyk. Chwilę później Norris dowiedział się o tym, że jego ojciec zginął w wypadku samochodowym. Przyjaźń z Lee i wspólne treningi umacniały ich przyjaźń. Ostatni raz spotkali się w połowie lipca 1973 roku. Poszli razem na obiad do restauracji w Chinatown, w Los Angeles. Lee opowiedział mu o tym, że zdarzało mu się ostatnio kilkukrotnie tracić przytomność z niewyjaśnionych przyczyn, ale lekarze uważają, że wszystko jest w porządku. Na pytanie Chuck’a o to jaki może być powód Lee znieruchomiał i odpowiedział “Stres, chyba stres”. Później zmienił temat, żeby entuzjastycznie opowiedzieć o swojej nowej produkcji “Wejście Smoka”. Bruce wrócił do Hong Kongu, a cztery dni później świat obiegła informacja o jego śmierci.
Po tym jak Chuck Norris zakończył karierę w Karate, w 1974 roku otrzymał ofertę od chińskiego reżysera – Lo Wei’a. Wystąpił w jego produkcji “Masakra w San Francisco”, niestety film miał tylko premierę w Hong Kongu, a na rynku amerykańskim ukazał się dopiero w 1981 roku. Kolejnym przełomowym momentem w jego karierze aktorskiej była rola w produkcji “Porządni Faceci Ubierają Się Na Czarno” (1978). Za reżyserię tego filmu odpowiadał Ted Post, który kilka lat wcześniej siedział za stołkiem reżyserskim “Siły Magnum” (1973) z Clintem Eastwoodem. Kariera Norrisa rozkręciła się na dobre dopiero później, kiedy wystąpił w “Utajonej Furii” (1982) dla Columbia Pictures i “Mścicielu z Hong Kongu” (1982) dla MGM, który był realizowany w Makau, na wschodnim wybrzeżu Chin.
Connan Films i legendarny “Strażnik Teksasu”.
Chuck Norris osiągnął szczyt swojej kariery w połowie lat 80-tych. Po powrocie z Chin wystąpił w produkcji z Davidem Carradinem “Samotny Wilk McQuade” (1983), który w końcu przyniósł widoczne zyski. Rok później trafił do wytwórni Connan Films i zrealizował pierwszą część “Zaginionego w Akcji”. Był to dla niego bardzo osobisty projekt, ponieważ w 1970 roku jego brat Wieland zginął podczas wojny w Wietnamie. Ten tytuł umocnił jego pozycję jako aktora filmów akcji w USA. Potem zrealizował jeszcze dwa kolejne sequele. Na tym jego współpraca z izraelskimi producentami filmów akcji się nie skończyła. W 1985 roku wystąpił w “Inwazji na USA”, a rok później w “Oddziale Delta”.
Od tej pory Chuck Norris otrzymywał już regularnie propozycje filmowe. W 1993 roku rozpoczął pracę nad serialem telewizyjnym, w którym odgrywał tytułową rolę. Mowa oczywiście o “Strażniku Teksasu”. Serial odniósł sukces na całym świecie i zapewnił Norrisowi pracę na kolejne lata. Stał się jego producentem wykonawczym i mógł mieć wpływ na całokształt. Odnalazł się w roli “Strażnika Teksasu” doskonale, bo nie dość, że robił to co lubi najbardziej, to mógł jeszcze przemycać wartości, którymi kieruje się na co dzień. Przy produkcji pracował wraz ze swoją rodziną, więc nie mógł sobie wymarzyć lepszej pracy. Po 2000 roku już rezygnował z filmów pełnometrażowych i przechodził na emeryturę. W 2012 roku jednak wrócił w filmie “Niezniszczalni 2” wraz z innymi herosami akcji: Sylvestrem Stallone, Arnoldem Schwarzeneggerem, Jasonem Stathamem, Jetem Li, Jean-Claude Van Dammem i innymi. Myślę, że ta mała rola była niesamowitym hołdem dla jego legendy. Dla nas już na zawsze pozostanie strażnikiem Teksasu i gatunku akcji.
